پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

در ابتدای اغتشاشات و تجمعات پراکنده صورت گرفته در کشورهای مختلف به حمایت از درگذشت مهسا امینی هشدار دادیم که تعداد ایرانیان مهاجر به خارج از کشور حدود پنج درصد کل جمعیت فعلی کشور است. این جمعیت در چند پیک و دوره خاص( سلطنت طلبان و سرمایه داران، سیاسیون، تحصیل کرده های شاخص، هنرمندان و ورزشکاران ، موج عمومی خروج و ... ) از کشور خارج شده اند. به هر صورتی که تصور کنیم، طیفی از نارضایتی و دلخوری در این جمعیت وجود داشته و دارد. موقعیتی که می تواند مورد سواستفاده نهادهای امنیتی خارجی، رسانه های جریان ساز معاند ، تجزیه طلبان و منافقین و مواردی همانند به بهانه های سیاسی ، اثبات اتحاد و عرق ملی ، بیان مخالفت ، حقوق بشر ، احقاق دموکراسی و غیره قرار گیرد. بودجه این نوع تجمعات به راحتی توسط سرویس های امنیتی تهیه می شود و خروجی ها به دو دلیل ، همه گیری نارضایتی شهروندان ایرانی مستقر در طیف وسیعی از کشورها و توجه به حقوق بشر، مورد استفاده برای فشار به جمهوری اسلامی ایران قرار می گیرد. آیا بهتر نیست بجای توجیه و توضیح، به فکر خنثی سازی و روشنگری و جهت دهی و مواردی همانند باشیم. آیا نباید پنداشت که اجتماع برلین، یک اعلام وجود سازماندهی شده سیاسی- امنیتی توسط غربی ها برای فشار منجر به اخذ امتیاز از ایران بوده است ؟ آیا شباهتی بین اجتماع برلین با جنگ احزاب و تحریکات پشت پرده یهود و حمله دو جانبه از داخل و خارج، دیده نمی شود؟